من، او، خانواده ی مهدوی 1

این روزها بلاگفا که حسابی دست ما رو گذاشته توی پوست گردو!
روزگار سنگ جلوی پامون میاندازه
امتحانات هم که رو اعصابه
دیگه کم میام ببخشید
نمی خوام روند وبلاگ عوض بشه اما فعلا ببخشید به بزرگی خودتون. یه بحث خانواده ی مهدوی رو برای ارائه به جایی آماده کردم، گفتم خدمت شما هم ارائه کنم.
یکم طولانیه. ببخشید. کلاس درس بوده دیگه
التماس دعا

خانواده ی مهدوی 1

 

برای شروع بحث، ابتدا به جایگاه خانواده در نظام هستی می پردازیم.

خداوند می فرماید: از هرچیزی به صورت زوج و جفت آفریدیم باشد که یاد کنید و پند گیرید( ذاریات 51). دست قدرت و حکمت الهی تماسم اجزای این جهان را به صورت جفت و عاشق یکدیگر آفریده است. به گونه ای که هر جزء از اجزای هستی، خواهان جفت خویش است.

خدای رحمان همانگونه که میان اجزای آفرینش، کشش و جاذبه قرار داده است، میان زن و مرد نیز علقه و کششی قرار داده تا از اتحاد آن دو، هستی بقایابد و به سوی کمال سیر نماید.

نظام هستی، هماره در حال کشش و کوشش است. از والاترین کشش های نظام هستی که خود، رقم زننده ی بالاترین کوشش هاست، میل و کشش به همسر گزینی و تشکیل خانواده است. این گرایش غریزی، در ذات انسان نیز نهفته است که خود، جلوه ای زیبا از "عشق وصال" در نهاد پاک آدمی است.

جایگاه خانواده در مراتب هستی

خانواده کهن ترین و ریشه دار ترین نهاد بشری است و زندگی بشر، با آن معنا میابد. آدمی در خانواده چشم به هستی می گشاید. در آن رشد می کند و به کمال می رسد.

نهاد خانواده همچنین ماندگار ترین و ابدی ترین نهاد بشری است. چرا که زندگی خانوادگی در سیر تکاملی خویش می تواند پس از زندگانی این جهان، در بهشت برین نیست ادامه یابد

...هم خودشان و کسانی از پدران و مادران و همسران و فرزندانشان که نیکوکارند وارد بهشت های جاودان می گردند و فرشتگان از هر دری با سلام و خوش آمد گویی برآنان وارد می شوند و می گویند: سلام بر شما! به خاطر صبر ورزی و بردباری تان. پس این فرجام، چه نیک فرجامی است.

اگر پیوند انسانها در مجموعه ی خانواده پیوندی ایمانی باشد، محدود به این جهان نخواهد بود و در جهان باقی و بهشت سرمدی، نیز ادامه خواهد یافت. افراد یک خانواده ایمانی در بهشت نیز می توانند در کنار هم باشند و از انس با یکدیگر، لذت ببرند

فرزندان خانواده که در مسیر ایمانی پدر و مادر گام برمیدارند، در بهشت جاودان به آنها ملحق می شوند و اگر از نظر عمل، کوتاهی و قصوراتی داشته باشند نیز، خداوند مهربان، از سر احترام به والدین صالحشان، آنان را مورد بخشش قرار می دهد و مراتبشان را بالا می برد تا به درجه ی والدین خود برسند و در کنار ایشان، خانواده ای بهشتی، تحقق یابد

و کسانی که ایمان آورده اند، و فرزندانشان نیز در ایمان از ایشان پیروی کرده اند، فرزندانشان را در بهشت به ایشان برسانیم و چیزی از پاداش کردارشان نکاهیم. هر انسانی در گرو دستاورد و کردار خویش است(طور21)

همچنین وعده داده شده که اگر زن و شوهری هر دو بهشتی شوند، در جوار حضرت امیرالمومنین و حضرت زهرا سلام الله علیها، مسکن داده می شوند.

نکته 1. اعمال اغلب ما، به خودی خود، توان همجوار کردن ما با حضرات معصومین در بهشت را ندارد، این فرصت بهشتی شدن با خانواده، یک فرصت طلایی است که تلاش در این راستا، می تواند مانند سوار شدن بر آسانسور، ما را در مسیر کمال پیش ببرد

نکته 2. اینکه همجواری حضرات معصومین در بهشت( جنت اللقاء) پاداش زن و شوهر بهشتی است، به نظر من نشان از اهمیت فوق العاده ی خانواده دارد. حقیقتا خانواده ای که زن و شوهر غیر معصوم، تمام تلاششان را برای بهشتی شدن باهم، کرده باشند، چه اثرات شگفتی در آفرینش گذاشته و چه تابلوی زیبایی از بندگی ترسیم کرده است

 خانواده رکن نظام هستی

حتما همه شما این حدیث را شنیده اید که طلاق، عرش را به لرزه در می آورد. از این حدیث این مفهوم استنباط می شود که خانواده، به مانند ارکان عرش الهی هستند که با فروپاشی آن، عرش به لرزه در می آید. حالا در نظر بگیرید وقتی ما رفتاری در خلاف جهت حفظ خانواده انجام می دهیم، چه تاثیری در کائنات می گذاریم. گاهی انسان متوجه اثری که رفتارش بر آفرینش می گذارد، نیست